انتخاب لباس برای کودک – کفش و جوراب

کفش و جوراب کودک

پاهای کودک

پاهای کودک شما (و شما) فقط این نقطه‌ضعف را دارند که پا نامیده شده‌اند! چون باعث شده است که ما فکر کنیم کم‌اهمیت‌تر از دست‌ها هستند، ولی در واقع درست مثل دست‌ها هستند. آن‌ها باید «دست سوم و چهارم» نامیده می‌شدند.

بخش عظیمی از مغز به این قسمت‌های بسیار حساس بدن اختصاص دارد.

دلیلش این است که کودک شما «شاهکارهایی» با پاهایش انجام می‌دهد که هم در تنوع و پیچیدگی قابل توجه هستند و هم بدون آن اعمال، کودک به سرعت خواهد مرد.

«شاهکارهای» پاهای او این‌ها هستند:

1- پاها، با میلیون‌ها گیرنده حساس، از سطوح نامحدود و متنوعی که با آن‌ها در تماس هستند، اطلاعات بسیار ضروری مثل: دما، بافت، جامد یا مایع بودن، تیزی و جنس مواد را دائما به مغز می‌فرستند. جالب این که پاهای شما، مثل دست‌های‌تان، می‌توانند فورا تفاوت بین حیوان، گیاه یا ماده معدنی را تشخیص دهند و حتی به شما می‌گویند که چیزی قابل خوردن است یا نه.

2- پاهای کودک دارای عملکرد پیچیده‌ای‌اند که به وسیله آن‌ها سیستم ماهیچه‌ای بدنش کاملا تکمیل می‌شود.

وقتی کودک ایستاده است، کف پاهای او در حال انجام میلیون‌ها محاسبه ریاضیاتی و جغرافیایی است، همه این پیغام‌ها دائما به مغز فرستاده می‌شوند و هر کدام از ماهیچه‌های بدنش چنان با ظرافت سامان‌دهی می‌شوند که او بتواند به حالت ایستاده و با تعادل باقی بماند. این حالت ایستاده باعث عملکرد بهتر و آزادانه‌تر همه اعضای بدن کودک می‌شود، گردش خون را بهتر می‌کند و دست‌ها آزادانه‌تر عمل می‌کنند.

در ادامه این شاهکارهای حیرت‌آور، به هر پا استخوان‌هایی با ساختار بسیار پیچیده ظریف اما بی‌نهایت انعطاف‌پذیر داده شده است. که تقریبا سی درصد از همه استخوان‌های بدن کودک را شامل می‌شود!

می‌بینید که پاها بسیار پیچیده‌تر از ساختار فقط گوشت و استخوان هستند. برای پرورش مهارت‌های چندگانه و چندحسی، آن‌ها باید آزاد باشند.

مانند بسیاری از والدین که بی‌جهت در مورد صدمه دیدن یا سرد بودن پاهای بچه‌ها نگران‌اند، شما نگران نباشید. آن اجسام کوچک ملیح، در حالی که بانمک و شکننده به نظر می‌رسند، به طرزی باورنکردنی قوی و انعطاف‌پذیرند. حتی در هوای کاملا سرد، وقتی بزرگ‌ترها احساس سرمای فراوانی می‌کنند، پاهای کودک به گرمی نان برشته شده‌اند. همه چیز درباره سرماخوردگی کودکان

در بعضی از هنرهای رزمی سنتی ژاپنی، یکی از امتحانات برای گرفتن کمربند سیاه این است که شخص باید تمام طول شب، برهنه در برف بنشیند و دمای بدنش را مهار کند. وقتی که صبح فرامی‌رسد باید دما و اعمال بدنش را چنان مهار کرده باشد که قسمتی از زمین دورش خشک باشد! ما در اثر اخطارهای فراوان و لباس‌های زیادی که به تنمان می‌کنند، این قدرت طبیعی را از دست می‌دهیم. شما می‌توانید کودکی تربیت کنید که کمربند سیاه این هنرها را داشته باشد.

مشاهده کنید که کودکان نوپا وقتی کفش می‌پوشند، چقدر ناهماهنگ، لرزان و مصنوعی راه می‌روند.

تا جایی که می‌توانید مثل کودک‌تان، پابرهنه راه بروید. وسوسه نشوید برای کودک‌تان آن کفش کوچولوی بانمکی را که در فروشگاهی دیده‌اید بخرید. تا زمانی که کودک‌تان نمی‌تواند بدون کمک گرفتن از درها راه برود، نیازی به پوشاندن پاهای نرم و در حال رشد او با کفش چرمی سخت یا حتی نرم نیست.

وقتی او توانست بدون کمک گرفتن از درها راه برود، از دمپایی‌های پارچه‌ای نرم که انگشتان کودک را نمی‌پوشاند و جوراب‌های گشاد استفاده کنید. وقتی زمان استفاده از کفش های واقعی فرارسید، از یک کفاش بخواهید پاهایش را اندازه بگیرد و کفش مناسبی برایش بدوزد. (توجه داشته باشید که پاهای کودک خیلی سریع رشد می‌کنند) اما با وجود این او را تشویق کنید هر وقت می‌تواند با پاهای برهنه راه برود. پاهای کودک در تماس بسیار نزدیک با سیاره زمین است، مطمئن شوید که این تماس به‌طور مناسبی حفظ شده است.

برای کودکانی که تازه در حال یاد گرفتن راه رفتن هستند، پای برهنه از همه چیز بهتر است. در این صورت کودک بهتر می‌تواند تعادل خود را حفظ کند و سلامت پاهایش نیز تضمین می‌شود. برای آشنایی بیشتر با زمان و چگونگی راه رفتن کودک کودک کی و چگونه را میافتد را بخوانید.

چکمه پارچه‌ای کشباف در هوای سرد برای کودکانی که هنوز راه نیفتاده‌اند مناسب است البته باید داخل آن کاملا گشاد باشد.

انتخاب کفش:

وقتی کودک شما آماده راه رفتن در بیرون از خانه شد، به کفش احتیاج خواهد داشت، اما باز هم تا جای ممکن بگذارید با پای برهنه راه برود. کفش فقط برای حفاظت از پنجه پاها لازم است و نه برای نگه داشتن آن‌ها؛ عضلات پا پنجه پاها را به حد کافی نگه می‌دارند.

کفش کودک را از جایی بخرید که در اندازه پای کودکان تخصص داشته باشند و هم طول و هم عرض پای کودک را اندازه بگیرند. هر سه ماه یک بار اندازه پای کودک را بررسی کنید.

هر نوع کفش چرمی یا کتانی مناسب است، مشروط به این‌که پای کودک به طرز صحیح اندازه گرفته شود و کفش هم از نظر طول و هم از نظر عرض مناسب باشد.

معمولا کفش های ارزان قیمت مانند کفش های کتانی فقط در اندازه‌های مشخصی موجود است و عرض‌های مختلف ندارد.

اگر کفش چرمی یا لاستیکی می‌خرید بهتر است از کفش هایی استفاده کنید که درون آن‌ها یک لایه پارچه کار شده است. پارچه نمی‌گذارد پای کودک شما در کفش عرق کند و اذیت شود.

چکمه معمولا در کلیه اندازه‌ها موجود نیست، اما برای فصل‌های برفی و بارانی ضروری است. در این صورت اندازه بزرگ‌تر را بخرید و از کفی استفاده کنید.

کفش های تمام پلاستیکی تهیه نکنید، زیرا پلاستیک مثل چرم با قالب پای کودک هماهنگ نمی‌شود، و بنابراین اجبارا پای کودک با قالب کفش هماهنگ می‌شود.

از خرید کفش های سفت و کوچکی که پای کودک شما را فشرده می‌کنند برای زیر 6 ماهگی اجتناب کنید.

بهتر است کفشی که برای کودک‌تان می‌خرید کف محکمی داشته باشد اما رویه کفش بهتر است نرم و انعطاف‌پذیر باشد. کفش را چند بار با دست‌تان تا کنید تا ببینید راحت خم و راست می‌شود یا نه. جنس لباس کودک باید چگونه باشد؟

برای خرید کفش های زمستانی، باید حتما کفش را با جوراب ضخیم امتحان کنید، چون ممکن است بعد از پوشاندن جوراب، کفش برای فرزندتان تنگ شود.

خصوصیات کفش های کودکان :

فاصله بین شست پای کودک و لبه کفش باید 5 / 0 تا 25 / 1 سانتی‌متر باشد نه بیشتر و نه کمتر.

عریض بودن پنجه کفش ضروری است تا انگشتان پای کودک جا برای باز شدن داشته باشند.

بند کفش باید طوری باشد که پای کودک در کفش راحت باشد؛ سگک یا بند چسبی برای کودک راحت‌تر است. راحتی و سلامت لباس کودک را نیز بخوانید.

درزها باید خوب پرداخت شده باشد تا پوست پای کودک را نخراشد.

جوراب تنگ هم درست مثل کفش تنگ موجب تغییر شکل پای کودک می‌شود.