کزاز – پیشگیری و درمان

کزاز

کزاز بیماری خطرناکی که بر دستگاه عصبی مرکزی اثر می گذارد، از هاگ های میکروبی ناشی می شود که از طریق زخم وارد بدن می شوند. زخم عمیقی که به خاک باغچه یا فضولات حیوانی آلوده شود به احتمال زیاد منجر به کزاز می شود. امروزه برنامه های ایمن سازی در کشورهای توسعه یافته، این بیماری را نادر ساخته است.

علائم بیماری

پس از یک دوره نهفتگی ۳ تا ۲۱ روزه، علائم زیر بروز می کند:

– عدم توانایی باز کردن دهان (قفل شدن فک ها)

– اشکال در بلع

– انقباض عضلات صورت که حالت لبخند ثابتی را به چهره می دهد.

– گرفتگی عضلات گردن، پشت، شکم و دست و پا که نوعاً طی یک دوره ۱۰ تا ۱۴ روزه رخ می دهد و ممکن است تنفس را دشوار سازد.

مراجعه به پزشک

کزاز یکی از فوریت های پزشکی است. اگر علائم کزاز بروز کرد باید فوراً با پزشک تماس بگیرید.

درمان

اگر پزشک احتمال کزاز بدهد، کودک در بیمارستان بستری می شود. موارد خفیف ممکن است فقط مستلزم رژیم غذایی سبک و داروهای آرام بخش باشد. درمان موارد حاد کزاز ممکن است شامل تراکئوستومی (داخل کردن لوله به داخل نای) برای کمک به تنفس، داروهای آرام بخش و شل کننده عضلات برای تخفیف انقباضات عضلانی و تهویه مکانیکی باشد.

کزاز هنوز یکی از دلایل نادر مرگ و میر به شمار می رود، اما با درمان سریع در بیمارستان، اکثر کودکان به طور کامل بهبود می یابند. مدت زمان بهبودی به شدت بیماری بستگی دارد، اما معمولاً بیش از ۳ هفته به طول نمی انجامد.

پیش گیری از کزاز

کودکان در اوایل دوران کودکی به طور منظم در مقابل کزاز واکسینه می شوند اگر کودک شما دچار زخم عمیقی شد، باید او را بلافاصله به نزدیک ترین مرکز فوریت های پزشکی ببرید هرچند قبلاً در مقابل کزاز واکسینه شده باشد. صبر نکنید تا ببینید علائمی بروز می کند یا خیر. برای پیش گیری از وقوع کزاز، ممکن است پزشک بیمارستان روی زخم کار کند تامطمئن شود که کلیه اجسام خارجی و بافت مرده از آن بیرون آورده شده اند. ممکن است به کودک واکسن کزاز تزریق شود.

پیش گیری از کزاز

به شیرخواران یک دوره واکسن کزاز تزریق می شود؛ به کودکان واکسن یادآور کزاز نیز تزریق می شود که هر ۱۰ سال باید تکرار شود.