خصوصیات غذای کمکی مناسب نوزاد

خصوصیات غذای کمکی مناسب نوزاد
غذای کمکی برای کودک باید ویژگی‌های لازم تغذیه‌ای را داشته باشد.
بهترین غذایی که می‌توانید به کودک‌تان بدهید غذاهای تازه‌ای است که خودتان آماده می‌کنید و می‌پزید.
– بافت غذا
بافت غذا را به صورتی انتخاب کنید که کودک با روی خوش آن را بپذیرد. طبیعی است که گاهی کودک غذا را به‌طور کامل و نجویده از دهانش بیرون بیندازد، اما اگر این اتفاق زیاد رخ می‌دهد، چند هفته دیگر به له کردن غذا برای او ادامه دهید. غذای او را مرطوب کنید و کاری کنید که بلع آن برای او راحت باشد. غذاهای پوره شده، له شده، یا چرخ کرده را با آب جوشیده، شیر مادر، شیر خشک، آب پخت غذا (اگر نمک نزده‌اید)، آب میوه، یا ماست (از شش ماهگی به بعد) مرطوب کنید.

– دمای غذا
همیشه صبر کنید تا غذا ولرم شود.

– آشنا کردن کودک با غذای جدید
اگر سابقه حساسیت در خانواده شما وجود دارد، هر غذای جدید را به تنهایی به کودک بدهید، و قبل از دادن مجدد آن ۲۴ ساعت صبر کنید تا واکنش کودک را ببینید. اگر اسهال، تهوع یا جوش بروز کرد، چند ماه از دادن آن غذا خودداری کنید.

– چاشنی
از هیچ‌گونه چاشنی استفاده نکنید. نمک ممکن است به کلیه کودکان خردسال آسیب برساند. مطمئن باشید از نظر کودک غذای به اصطلاح بی‌طعم و چاشنی اشکالی ندارد.

– غذاهایی که نباید به کودک داد
تا حداقل چهارماهگی، از دادن آجیل و غذاهای شور، کارخانه‌ای، یا چرب به کودک دوری کنید.
غذاهایی مانند سوسیس و کالباس، ماهی دودی، شیر با درصد چربی خیلی بالا، خامه، و غذاهای تنوری برای کودکان خردسال مناسب نیست.
تا یک سالگی از دادن پنیر خامه‌ای یا عسل به کودک خودداری کنید.
از تخم مرغ تازه استفاده کنید و همیشه تخم مرغ را خوب بپزید.
از دادن مرکبات، اسفناج، شلغم، و چغندر تا قبل از شش ماهگی نیز خودداری کنید.
به‌طور کلی غذای کمکی باید:
– با حجم کم دارای انرژی بیشتری باشد.
– نرم بوده و هضم آن آسان باشد.
– مواد اولیه آن قابل تهیه، در دسترس، ارزان و مناسب عادت غذایی خانواده باشد.
– تازه، پاکیزه و بهداشتی تهیه شود.
– کاملاً پخته و بعد از خنک شدن مصرف شود.
– امکان استفاده از آن در حجم کم و به دفعات وجود داشته باشد.