ریسه رفتن کودکان

ریسه رفتن
گاهی شیرخواران و کودکان، به دنبال درد یا بی‌قراری، دچار ایست تنفسی شده و کبود می‌شوند و حتی ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهند که به آن ریسه رفتن می‌گویند. به ندرت ممکن است تشنج نیز دیده شود. پس از گذشت چند ثانیه از بروز چنین مشکلی، دوباره تنفس شروع شده و رنگ طبیعی می‌شود.
لازم به ذکر است که دفعات بروز چنین مشکلی در کودکان متفاوت، متغیر است.
اکثرا بعد از سن ۲ سالگی برخی از کودکان دچار چنین مشکلی می‌شوند و با افزایش سن کودک تا حدود ۶-۸ سالگی برطرف می‌شود.

علت ریسه
اغلب به دنبال ترس، ضربه و شرایط نگران کننده در کودک، علائم ریسه دیده شده و باعث می‌شود سیستم عصبی، به طور موقتی مهار شود و سیستم تنفسی و قلبی آهسته‌تر فعالیت کند، بنابراین تنفس حبس شده و تغییر رنگ صورت می‌گیرد. این یک عکس‌العمل اختیاری نیست و کودک برای دفاع از خود چنین کاری نمی‌کند. البته ممکن است این بیماری در سایر اعضای خانواده نیز دیده شود. اکثرا خانواده‌ها نگران می‌شوند که کودکشان در حال تشنج است و این نگرانی با مشورت پزشک و بیان شرح حال از بین می‌رود. گاه در برخی از موارد پزشک دستور نوار قلب و نوار مغز می‌دهد تا اطمینان حاصل کند که تشنج است یا ریسه. اگر ریسه به دلیل کمبود آهن باشد، پزشک به درمان می‌پردازد.

اقدامات لازم
چون کودک دچار تشنج نشده، بنابراین مشکل خودبه‌خود برطرف می‌شود.
فقط باید توجه داشت که کودک از شرایط بروز صدمه، درد یا استرس دور شده تا دفعات بروز آن کمتر شود. گاهی اگر پارچه سردی روی پیشانی قرار گیرد، حمله سریع‌تر تمام می‌شود. پس از برطرف شدن حمله نباید به کودک توجه بیشتری کرد، چون ممکن است این رفتار در وی تشدید شود.
اگر این علائم بیش از ۱ دقیقه طول بکشد و یا همراه آن تشنج اتفاق افتاد، حتماً کودک را نزد پزشک ببرید و یا اورژانس را خبر کنید.