رشد حرکتی نوزاد از بدو تولد تا شش ماهگی

رشد حرکتی نوزاد تا یک سالگی

رشدحرکتی نوزاد تا ۶ هفتگی
نوزادان نوعاً وضعیت‌های بدنی مشابهی به خود می‌گیرند. نوزاد سرش را به یک سمت که ترجیح می‌دهد برمی‌گرداند، خواه به پشت خوابیده باشد و خواه روی شکم، و دست‌ها و پاهایش را به داخل بدنش جمع می‌کند.

در این مرحله:
– برای این‌که کودک خود را قادر سازید وضعیت‌های رشدیافته‌تری به خود بگیرد، تمرینات ملایم پا را که شامل خم و راست کردن پا می‌شود، انجام دهید.
– بزرگی نسبی سر کودک شما، که تقریباً یک چهارم تمام طول بدن او است، سنگین‌تر از آن است که عضلات پشت و گردنش قادر به بلند کردن آن باشند. روزی دو یا سه بار او را طوری نگه دارید که صورتش رو به پایین باشد تا عضلاتش قوی شوند و گردنش محکم شود.
– به نرمی او را از وضعیت‌های جنینی خارج کنید. موقع عوض کردن کهنه بچه، تمرینات ملایم خم و راست کردن پاها را که موجب می‌شوند کودک شما زودتر وضعیت‌های غیر جنینی را به خود بگیرد، انجام دهید.

رشد حرکتی در ۴ هفتگی
هنوز عضلات گردن کودک شما ضعیف است؛ سر او پایین می‌افتد مگر این‌که نگهش دارید؛ اگر به رو خوابیده باشد می‌تواند چانه‌اش را چند ثانیه از روی تشک بردارد و اگر در وضعیت نشسته نگه داشته شود ممکن است چند لحظه سرش را بالا بگیرد.

در این مرحله:
– اقداماتی را که در مورد نوزاد گفته شد ادامه دهید.
– انگشتان خود، یا اسباب بازی یا شیء دیگری را در میدان دید کودک خود به طرف بالا حرکت دهید تا به حرکت دادن سر خود تشویق شود.

– چیزی بدهید که نگاه کند. در حالی که به رو خوابیده است، انگشتان خود را به طرف بالا ببرید یا یک شیء رنگی را در میدان دیدش حرکت دهید، به نحوی که چشم‌ها و سر او حرکات شما را تعقیب کنند.

رشد حرکتی در ۶ هفتگی
کودک شما می‌تواند صورتش را تا زاویه ۴۵ درجه نسبت به تشک بالا آورد، موقعی که او را می‌نشانید سرش کمتر می‌افتد و وقتی رو به پایین نگه داشته می‌شود، می‌تواند برای چند دقیقه سرش را در امتداد بدن نگه دارد. زانوها و باسن او در حال نیرومند شدن هستند و به اندازه گذشته جمع نمی‌شوند.

در این مرحله:
– اشیای خوش‌رنگ را به گونه‌ای در مقابل سر او بگذارید که برای دیدن آن‌ها مجبور باشد سرش را بلند کند.
– برای تقویت کل پاهایش، از تمرینات کشیدن پا هنگام عوض کردن کهنه‌هایش، استفاده کنید.
– تشویق کنید سرش را بلند کند. وقتی کودک شما به رو خوابیده است، یک اسباب بازی خوش‌رنگ را نزدیک سر کودک نگه دارید،‌ولی آن قدر از زمین فاصله داشته باشد که مجبور شود برای دیدن آن سر خود را بلند کند.

رشد حرکتی در ۸ هفتگی
کودک شما می‌تواند در حال ایستاده یا نشسته یا دمر، سر خود را بالا نگه دارد، ولی نه برای مدت طولانی. وقتی او را به صورت دمر نگه دارید، می‌تواند سر را در امتداد بدن نگه دارد.

در این مرحله:
– برای آموزش حس تعادل که در گوش‌ها، مغز، نخاع، و عضلات کودک شما درک می‌شود او را به عنوان بازی در حالت ایستاده نگه دارید.
– برای این‌که به محیط اطرافش علاقه‌مند شود، کودک خود را به حالت نشسته قرار دهید و اشیاء نرم و خوش‌رنگ را به او نشان دهید.
– چیزهایی بدهید که به سوی آن‌ها دست دراز کند. کودک خود را در وضعیت نشسته قرار دهید (مثلاً به کمک چند بالش) تا بتواند به اشیای نرم رنگینی که در فواصل متغیر قرار دارند، ضربه بزند.

شاید خواندن ” هشت راه بازی کردن با کودکان ” خالی از لطف نباشد.

رشد حرکتی در ۱۲ هفتگی
اکنون کودک شما می‌تواند در حالت دمر، سر خود را دائماً بالا نگه دارد و اگر او را به حالت نشسته یا تکیه داده قرار دهید، به‌ندرت سرش می‌افتد.

در این مرحله:
– برای تقویت بیشتر عضلات گردن و شانه کودک، گاهی که به پشت خوابیده است او را به صورت بازی به حالت نشسته بکشید.
– برای این‌که او را تشویق کنید دست خود را دراز کند، هنگامی که به رو خوابیده است، اشیاء نرم را در مقابل او قرار دهید. با این مانور او یاد می‌گیرد وزن خود را روی یک دست بیندازد و دست دیگر خود را دراز کند.
– با خواباندن کودک به پشت و کشیدن آرام او به حالت نشسته، با کودک خود بازی کنید. به چشمانش نگاه کنید و بگویید «دالی». این کار را تا جایی که میل دارید تکرار کنید.

رشد حرکتی در ۱۶ هفتگی
اکنون کودک شما دوست دارد بنشیند و به اطراف نگاه کند، ولی به کمک احتیاج دارد. هنگامی که او را می‌کشید تا بنشیند، سرش کمی افتادگی پیدا می‌کند. او می‌تواند سرش را راست نگه دارد، هرچند هنوز هم اگر حرکت ناگهانی بکند سر او تاب می‌خورد، و در حالت دمر می‌تواند مستقیماً به شما نگاه کند.

در این مرحله:
– برای تقویت عضلات تنه کودک، بازی‌هایی با او بکنید که باعث شوند به دو طرف خود بچرخد.
– برای این‌که او را تشویق به تعادل مستقل و حداکثر حرکات کنید، چند اسباب‌بازی نرم به او بدهید که مجبور باشد دستش را برای رسیدن به آن‌ها دراز کند.
– او را با تکیه‌گاه مناسب (در صورت لزوم با استفاده از بالش) روی صندلی بنشانید.
– سعی کنید با قرار گرفتن در یک طرف کودک خود،‌هنگامی که او را صدا می‌زنید، ابعاد تازه‌ای به بازی «دالی» بدهید، طوری که او مجبور باشد برای یافتن شما، تنه خود را بچرخاند.

رشد حرکتی در ۲۰ هفتگی
اکنون کودک شما سر خود را به طور کامل کنترل می‌کند. حتی وقتی که در حالت نشسته قرار گرفته یا به اطراف تکان می‌خورد، سرش نمی‌افتد.

در این مرحله:
– برای این‌که کودک شما راه برود باید سرش کاملاً استوار باشد. برای این‌که در این زمینه درست پیشرفت کند،‌او را زیاد تاب و تکان دهید.
– بازی‌هایی برای استوار کردن سر او انجام دهید. کودک را مکرراً تاب و تکان دهید. این کار سبب تمرین زیادی از نظر باثبات نگه‌داشتن سر او می‌شود. می‌توانید همراه با او به آرامی در اتاق حرکاتی چرخشی انجام دهید، یا او را در آغوشتان تاب دهید.

رشد حرکتی در ۲۴ هفتگی
عضلات کودک شما آن‌قدر قوی شده است که می‌تواند مقدار زیادی از وزنش را روی ساعدهایش بیندازد؛ در حالی که دست‌هایش را به عنوان تکیه‌گاه جلو گذاشته است می‌نشیند. می‌تواند دست‌هایش را دراز کند تا بلندش کنید، و می‌تواند بدون تکیه به جایی، چند دقیقه در صندلی بچه بنشیند.

در این مرحله:
– به منظور تقویت استخوان‌ها و عضلات که برای راه رفتن ضروری است، بازی‌های پرجنب‌وجوش با کودک خود انجام دهید.
– برای این‌که او را تشویق کنید شکم خود را به عنوان آمادگی برای چهار دست و پا رفتن، از روی زمین بردارد. هواپیما بازی کنید، به این صورت که همراه با کودک روی شکم بخوابید و هر دو دست و تنه خود را از زمین بلند کنید.
– به عنوان پاداش این‌که توانسته است دستانش را دراز کند، او را بالا و پایین انداختن تشویق کنید.
– به او تمرین‌هایی برای تحمل وزن بدن بدهید. در حالی که کودکتان روی پای شما است، او را به آرامی بالا و پایین بیندازید. این کار تمرین خوبی برای کمک به اوست تا بتواند هرچه بیشتر وزن خود را تحمل کند و آماده راه رفتن شود.

برای مشاهده مراحل رشد حرکتی کودک لینک های زیر را ببینید:

رشد حرکتی نوزاد از بدو تولد تا شش ماهگی

رشد حرکتی نوزاد تا یک سالگی

رشد حرکتی کودک تا دو سالگی