بیماری کرون
بیماری کرون که زمانی بیماری نادری بود، شیوع فزایندهای یافته است. هرچند این عارضه میتواند هر بخشی از مجرای گوارشی را ملتهب سازد، اغلب فقط بر آخرین بخش روده کوچک (ایلئوم) اثر میگذارد. در اثر التهاب مزمن، جداره روده بسیار ضخیم میشود و ممکن است زخمهای عمیقی در آن شکل بگیرد. بیماری کرون توانایی روده کوچک در جذب مواد مغذی از غذا را کاهش میدهد (سوء جذب).
رادیوگرافی با باریم باریک شدن آخرین بخش روده کوچک را در اثر بیماری کرون نشان میدهد. تصویر آندوسکوپی ضخیم شدن جداره و زخمهای روی آن را که به صورت لکههای زرد یا سفید دیده میشوند، نشان میدهد.
علائم
علائم بیماری کرون اغلب به تدریج ایجاد میشود و شامل موارد ذیل میباشد:
– اسهال: گاهی در صورتی که روده بزرگ آسیبدیده باشد، خون، چرک، یا مخاط در مدفوع دیده میشود.
– درد شکم
– تب
– تهوع
– ناکافی بودن رشد یا تأخیر در بلوغ
– کاهش وزن و کم اشتهایی
– گاهی، زخم شدن مقعد
عوارض
ضخیم شدن جداره روده ممکن است داخل روده را به قدری باریک کند که روده مسدود شود. عوارضی که در بقیه نقاط بدن ایجاد میشود ممکن است شامل آرتریت و التهاب چشم باشد.
مراجعه به پزشک
اگر علائم بیشتر از چند روز دوام یابد، باید کودکتان را نزد پزشک ببرید. بیماری کرون کمتر احتمال دارد علت علائم باشد تا اختلالات دیگری همچون عفونت روده؛ اما اگر پزشک به بیماری کرون مشکوک شود، برای اطمینان از تشخیص، آزمایشهایی در بیمارستان به عمل میآید، از جمله رادیوگرافی با باریم و آندوسکوپی رودهها.
درمان
اگر کودک شما به بیماری کرون مبتلا باشد، ممکن است داروهای ضد التهابی برای او تجویز شود، یا رژیم غذایی مایع حاوی پروتئینهای خرد شده به اجزای کوچکتر که جذب آنها آسانتر است، تجویز گردد.
در موارد شدید و اگر کودک دچار سوءتغذیه شدید شده باشد، ممکن است دارو و مواد مغذی به صورت تزریقی به او داده شود. ممکن است تزریق خون به کودک نیز لازم باشد. اگر عارضه با درمان پزشکی بهبود نیابد یا عوارض بیماری بروز کند، ممکن است عمل جراحی برای برداشتن بخشهای آسیب دیده روده انجام شود.
بیماری کرون یک عارضه بلندمدت است که بعضی از کودکان سالها هر چند وقت یک بار دچار عود آن میشوند؛ علائم بیماری ممکن است هر چند ماه یکبار یا هر چند سال یک بار عود کند. در بعضی از کودکان نیز بیماری کرون ممکن است بعد از فقط یک یا دو بار حمله، فروکش کند.