احترام به مادر در حضور فرزند توسط پدر

آن چه در مورد حقوق نوزاد آمده است بیشتر شامل حقوقی می شود که هر دو والد ملزم به رعایت آن هستند ولی در برخی از روایات و احادیث بزرگان دین ما حقوقی ذکر شده که رعایت آن مختص هر یک از والدین است یکی از آن حقوق مهم که شاید کمتر به آن اشاره شده است حقی است از نوزاد که بر گردن پدر او است، به فرموده پیامبر بزرگ اسلام یکی از حقوق فرزند به عهده پدر، احترام کردن به مادر او اوست. حضرت در این مورد چنین می فرمایند: «حق فرزند بر پدرش این است که اگر فرزند پسر است مادرش را گرامی بدارد و اگر دختر است باز مادرش را گرامی بدارد.»

بر اساس این روایت نخستین کسی که باید در باره مادر نیکی کند و او را گرامی بدارد شوهرش است که پدر فرزند می­باشد.

قرار گرفتن «تکریم مادر» در ردیف حقوق فرزند بدین معناست که گرامی داشتن مادر فرزند از سوی پدران تاثیر فراونی در سرنوشت فرزندان دارد همان گونه که نام گذاری خوب، در آینده آن ها موثر خواهد بود. بنابر این با تولد اولین فرزند و مادر شدن زن، قبل از هر کسی، وظیفه شوهرش هست که مقام مادری همسرش را پاس بدارد و احترام و ارزش خاص مادری او را رعایت کند. نتیجه آن که جایگاه مادران، جایگاه والایی است که نه تنها فرزندان بلکه شوهران نیز باید پاسدار آن باشند و این غیر از آن حرمت و احترامی متقابلی است که زن و شوهر به عنوان دو شریک زندگی و همسر باید بدان پای بند باشند.

پیشنهاد می کنم برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله احترام کلید راهیابی به دنیای نوزاد را مشاهده کنید

دلیل آوردن این مسئله بسیار روشن است زیرا نیروی تقلید و جاذبه کودک بسیار قوی است و هر آن چه را ببیند در رفتار خود یقیناً آشکار خواهد کرد.

وقتی رفتار پدر آمیخته با احترام و ارزش نهادن به همسرش باشد کودک ناخودآگاه احترام گذاردن و قدردانی از مادرش، این موجود فرشته صفت را فرا می گیرد و این حس زیبا را در سراسر زندگی خود در برخورد با زنان مد نظر قرار می دهد، از رفتار شایسته این پدر نسلی پا می گیرد که سرلوحه رفتارش احترام به ارزش ها است.

در دین مبین اسلام به این موضوع مهم از زمانی پیش تر از آن که زنی مادر شود، نیز اشاره شده است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم در این زمینه چنین می فرماید:

«کسی که زنی را به همسری برمی گزیند، بر وی واجب است که او را احترام کند.»

و در جایی دیگر امام سجّاد علیه السلام در بیان حقوق زن بر شوهر چنین می فرماید:

«حق همسر تو آن است که بدانی خدا او را مایه آرامش و الفت تو قرار داده و این را از جمله نعمت های بزرگ خدا بشماری و از این رو او را احترام کرده و نسبت به او مهربان باشی.»

زن مانند گوهری است که مرد باید قدر او را دانسته و ارزشش را بشناسد و او را گرامی بدارد. اگر مردان همواره موقعیت خاص و شأن بالای زن خود را بشناسند، و با حالت شکوه و احترامی که شایسته زن است، به او بنگرند (که همه این ها بسته به میزان انسانیت در مرد است و عمل به آن ها برای مردان سخت نیست؛ بلکه مطابق با فطرت آن هاست)، زنان (حتی زنان معمولی که در سطح متوسطی از انسانیت هستند) نیز در این شرایط که در جایگاه واقعی خود قرار گیرند به خودی خود وظایف بی شماری را در مقابل همسرشان به بهترین شکل ممکن انجام می دهند، و در این حالت است که همه چیز در جای خود قرار می گیرد.

احترام به زنان از نشانه های بالا بودن سطح انسانیت مردان است که پیامبر بزرگ اسلام در این باره چنین می فرماید: «فقط انسان های بزرگوار زنان را گرامی می دارند.»

نباید به خیال آن که نوزاد متوجه عیب گویی و ناسزاگویی والدین به یکدیگر نمی شوند در مقابل او اقدام به این عمل ناپسند شود چه بسا این بی توجهی به نحوه برخورد با همسر، در آینده کودک تأثیر عمیقی در شکل گیری ساختار فرهنگی و اخلاقی او می گذارد و حتی ممکن است منشاء بسیاری از ناهنجاری ها و بزه کاری ها در کودک شود.