شیر دادن به نوزاد لب شکرى

شیر دادن به نوزاد لب شکرى
شیر دادن به نوزادان لب شکرى یا نوزادانى که سقف دهانشان بسته نشده است، از کارهاى مشکل است.
این نوزادان نیز مانند نوزادان عقب‌مانده ذهنی در معرض ابتلا به عفونت‏هاى گوش هستند. این آسیب‏پذیرى بیشتر به واسطه برگشت شیر به داخل لوله‏ هاى شیپور اُستاش است که در بالاى سقف دهان قرار گرفته است. هر شیرى مى‏تواند باعث التهاب شیپور اُستاش شود، ولى شیر مادر احتمال عفونت را در این کودکان کاهش مى‏دهد.
شکاف لب بالا و یا سقف دهان به این نوزادان اجازه نمى‏دهد تا فشار مکش لازم را هنگام مکیدن سینه مادر تولید کنند و بتوانند سر سینه و هاله را در وضع مناسب در دهان بگیرند و شیر را خوب بمکند. در دو روز اول پس از تولد، براى تغذیه نوزاد باید از یک کارشناس و مشاور تغذیه با شیر مادر کمک بگیرید. کارشناس به شما یاد مى‏دهد که چگونه به نوزاد شیر بدهید تا از خفگى او جلوگیرى شود. نوزاد را باید در وضع نشسته و به طور مایل، در وعده‏هاى کوتاه و دفعات متعدد شیر بدهید. وقتى مشاهده کردید که شیر از بینى او خارج مى‏شود، باید شیر دادن را قطع کنید.
تا وقتى که نوزاد با گرفتن سینه آشنا نشده است، از روش‏هاى کمکى مثل سرنگ یا وسیله کمکى شیر دادن استفاده کنید. پس از هر نوبت شیر دادن، سینه خود را با شیردوش بدوشید و این شیر را با سرنگ به او بدهید.
نحوه صحیح گرفتن پستان و مکیدن آن اهمیت زیادى در خارج شدن شیر دارد.
هماهنگى بین حرکات زبان، لثه و عضلات صورت باعث خارج شدن شیر مى‏شود. مشاور تغذیه به شما یاد مى‏دهد که چگونه این هماهنگى را به وجود آورید.
نیروى مکش ضمن مکیدن نوزاد باعث مى‏شود که نوزاد سینه مادر را در دهان خود نگه دارد. امروزه عمل جراحى را براى شکاف لب و سقف دهان، در ماه‏ هاى اول انجام مى‏دهند و والدین باید این دوره مشکل را به نحوى بگذرانند تا عمل جراحى انجام شود. در دوره نقاهت، بعد از عمل جراحى تا بهبود کامل نوزاد، شیر خود را بدوشید تا خشک نشود.